26 mei 2019

Uitstel (waarschijnlijk)

door Jochem

Gister was ik naar de maandelijkse bijeenkomst van de lotgenotengroep waar ik structureel naartoe ga.

Hier kreeg ik van een van de vrijwilligers te horen dat de chirurg waar ik geopereerd wil worden problemen heeft om genoeg operatie-ruimte te vinden (in een ziekenhuis of privé-kliniek) in combinatie met een achterwacht voor het geval een client acuut moet worden opgenomen in een ziekenhuis, dat er een bed beschikbaar is als back-up.

Echter wil het niet vlotten om dit geregeld te krijgen waardoor de chirurg nu maar 2 dagen per week kan opereren waarin ze 4 mensen per dag kan opereren. En dit met 500+ mensen op de wachtlijst sinds eind oktober 2018 waarna ze 3 maanden niemand heeft kunnen opereren door het faillissement van Het Slotervaartziekenhuis waar ze voorheen werkte.

Dit is behoorlijk pijnlijk nieuws.
Ik merk dat ik hier weer behoorlijk last van heb (gelukkig wel minder dan vorige keer dat ik dergelijk nieuws kreeg).

Intussen wordt m’n dysforie vooral rondom m'n borstkas alleen maar erger en erger. Het kost heel veel moeite momenteel om optimistisch te blijven en het positieve te zien dat ik ergens dit jaar verlost ben van mijn (pijnlijke) binders die mijn borstkas nu plat drukken elke dag (vooral zodra ik mijn appartement verlaat).
( https://nl.wikipedia.org/wiki/Genderdysforie )

Ik voel me wel weer verdrietig om het feit dat het toch weer langer gaat duren dan ik had gehoopt.

De mentale pijn die hierbij gepaard gaat is bijna niet te omschrijven. Ik hoop gauw weer wat leuker nieuws te krijgen.

Ik moest dit toch even kwijt.

Fijne zondag nog!

Reactie toevoegen

(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.
(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.
(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.