In september vorig jaar, alweer een tijdje geleden, organiseerde Stichting Transman het vernieuwde weekend voor transmannen en hun partners. Met 23 mensen, onder wie 3 partners, was het een gezellige groep. “Ik vond het een fantastisch weekend!”

Het programma van het weekend was bewust licht en gevarieerd opgezet, zodat er voor ieder wat wils was. Er waren grappige, serieuze, gezellige, sportieve en hilarische workshops.

“Ik heb me thuis gevoeld, verbonden en verbroederd, het weekend heeft me echt deugd gedaan.”

Vrijdagavond was er geen programma. Iedereen kwam aan, zocht een bed uit en had alle gelegenheid om zich te installeren en het grote terrein te verkennen.

“De groep was geweldig, gevarieerd in leeftijd en wat culturele achtergronden betreft, een mooie grote groep ook waardoor iedereen wel aansluiting vond.”

De zaterdagochtend begon met een workhop in spelvorm, waarbij we elkaar wat beter leerden kennen. Er was een menshoge blokkentoren, waar ieder steeds een blokje uit moest halen en weer bovenop de toren moest leggen. Ondertussen kregen we een grappige opdracht of een vraag. Bij de vragen kwamen ook zwaardere onderwerpen aan bod. Het was steeds aan de individuele deelnemer om te bepalen hoe diep die erop in wilde gaan.

“Ik zou een transmannenweekend absoluut aanbevelen aan Transmannen.” “Omdat de activiteiten leuk en leerzaam tegelijk waren.”

‘s Middags werden de deelnemers in twee groepen verdeeld: de ene groep deed eerst workshop A en dan B, en de andere groep deed eerst B en dan A.
In de ene workshop hebben de transmannen met elkaar gesproken over (trans)man-zijn in deze samenleving. Welke verwachtingen heeft de wereld (en de genderteams) van transmannen? Hoe gaat de wereld om met mannen en met vrouwen? Wat is er veranderd tijdens en na je transitie? En wat zijn de gevolgen voor onze eventuele partners? Wat kunnen we zelf doen om ons zekerder te voelen in onze rol als nieuwe (trans)man? En hoe gaan we om met de botte vragen die we soms krijgen? (Klik hier voor een verslag van deze workshop.)
In de andere workshop konden de deelnemers creatief aan de slag. De opdracht was om een zelfportret te maken. Dat kon met allerlei materialen: er lagen allerlei tekenmaterialen, maar ook touwtjes, plakband en takjes, dennenappels, etc van buiten. De resultaten waren bijzonder divers en allemaal indrukwekkend. De nabespreking leidde tot onverwacht diepe gesprekken.

“Zo’n weekend is niet alleen leuk en gezellig. Het geeft je het besef dat je er mag zijn.”

De partners hadden deze middag een eigen workshop, waarin ze met elkaar spraken hoe het is om “partner van” een transman te zijn. Ze hebben gesproken over wat de transitie van je partner met je eigen identiteit doet. En ook over de impact van een relatie met een geliefde die een transitie ondergaat.

“Ik heb erg veel waardering voor jullie initiatief om dit weekend ook voor partners open te stellen. Uit ervaring weet ik dat (vooral pre-transitie) partners zich niet altijd gehoord en gezien voelen en behoefte hebben aan ontmoeting, herkenning en het uitwisselen van ervaringen met andere partners en stellen. Dit vergroot het begrip en de acceptatie.”

Zondagochtend kon iedereen kiezen tussen twee workshops: de actievelingen konden zich in het zweet werken met een sportieve workshop. Een sportdocent gaf uitleg over oefeningen die mensen thuis kunnen doen, en hoe ze die het beste kunnen uitvoeren.
Degenen die de dag liever wat rustiger wilden beginnen, konden aanschuiven bij een zangworkshop. Na een korte stemopwarming hebben de deelnemers eenvoudige liedjes en canons gezongen. Het plezier van het zingen stond voorop.

“Het is zo bevrijdend om je nieuwe stem te kunnen gebruiken op een manier die versterkend werkt voor je eigenwaarde. Om uit te kunnen testen wat je nieuwe grenzen ook op dit vlak zijn.”

Het weekend werd afgesloten met een sportief teamspel: “watjes-voetbal”. Twee teams moesten op hun knieën, gewapend met rietjes in hun mond, proberen de wattenprop in het doel van het andere team proberen te blazen. Het was een absoluut hilarisch einde van een fantastisch weekend!

“Super georganiseerd, overal was aan gedacht, met zeer veel oog en en zorg voor het individu.”

Bij de organisatie van het WKND 4.0 was er veel aandacht voor de toegankelijkheid voor alle deelnemers. De locatie was vanzelfsprekend rolstoeltoegankelijkheid en had ook toegankelijk sanitair. Ook was er een speciale “ontprikkelruimte” voor mensen die even alleen wilden zijn om bij te komen van alle indrukken. Hier is dankbaar gebruik van gemaakt.
Bij de aanmelding konden deelnemers aangeven wat zij nodig hebben, qua dieet en andere dingen. Vooraf is iedereen die hier iets had ingevuld, persoonlijk benaderd voor nadere info. Deze aanpak is zeer gewaardeerd door de deelnemers.

“Dit was één van de weinige keren dat ik zo een lange activiteit goed ben doorgekomen. […] Heel erg bedankt voor deze ervaring van een weekend waar ik niet volledig uitgeput / overprikkeld van werd. Het is heel fijn te weten dat dat mogelijk is, als er rekening mee wordt gehouden dat potjes van mensen anders vol geraken.”