15 dec 2009

Tien vragen aan partner Lyan

door Jochem

In welk jaar ben je geboren?
1986.

Waar woon je?
Omgeving Utrecht.

Wat voor werk doe je?
Ik ben activiteiten begeleider.

Ben (was) je partner, familie of vriend van een transman?
Ik ben de vriendin van een transman.

Hoeveel van het proces en de (medische) transitie heb je meegemaakt?
Het medische proces moet nog beginnen. We zitten nu middenin het diagnostische proces richting groen licht.

Wat is er voor jou veranderd en hoe ga je daarmee om?
Hijn partner is veranderd, hij is meer zichzelf geworden. Ik geniet ervan om te zien dat hij gelukkiger is, meer zichzelf, meer op z'n gemak. Maar ik vind het heel moeilijk om te zien dat de persoon waar ik verliefd op werd langzaam verdwijnt. Ook al is de persoon die er voor terug komt vele malen mooier.
De omgang met de buitenwereld is veranderd omdat er helaas nog steeds mensen zijn die moeite hebben met transseksualteit. Het voelt soms als een coming-out om anderen te vertellen hoe onze relatie in elkaar steekt. Ook al vind ik het soms eng om het uit te leggen, bang voor negatieve reacties, ik leg het wel uit. Ik probeer open te staan voor vragen zodat ik het kan uitleggen, zodat mensen iets beter weten wat transseksualteit is en niet zelf van alles verzinnen.

Wat is je seksuele voorkeur? Wat is de invloed van de transitie hierop?
Ik ben biseksueel en dat komt eigenlijk heel goed uit, hihi. Mijn partner is nu mijn vriend, maar ook nog een beetje mijn vriendin. Van beide wat.

Ben je nog samen met je partner? Zo nee, wanneer in het proces zijn jullie uit elkaar gegaan? Was de transitie hier de oorzaak van?
We zijn nog steeds bij elkaar, en ik hoop dat we ook na de transitie nog bij elkaar zijn. Maar ik kan niet beloven dat ik altijd bij hem blijf omdat ik niet weet wat de transitie brengt. En ik heb grote moeite met sommige onderdelen van de van de transitie en ik weet nu nog niet of ik dat wel aankan.

Hoe ervaar je het proces?
Ik ervaar het proces als heftig, mooi, onduidelijk, een beetje eng.
Heftig, omdat mijn partner nu al zoveel verandert, terwijl hij nog niet eens groen licht heeft.
Mooi, omdat ik zie dat hij meer zichzelf wordt en nu al beter in zijn vel zit.
Onduidelijk en een beetje eng, omdat ik niet weet wat er nog meer gaat veranderen, welk effect de hormonen precies op hém zullen hebben en op mij.

Wat vind je het beste aan het proces? En wat vind je het moeilijkste aan het proces?
Het beste aan het proces vind ik dat ik zie dat mijn partner zo positief verandert. Hij wordt rustiger, gelukkiger, meer op zijn gemak.
En we hebben veel mooie nieuwe mensen ontmoet, waar mooie vriendschappen uit zijn ontstaan. Daar ben ik heel dankbaar voor.
Het moeilijkste vind ik dat het nog zo vaag is. Dat ik niet weet hoe mijn partner er straks uit komt te zien, welk effect de hormonen de eerste tijd op hem zullen hebben. Of ik wel kan wennen aan zijn nieuwe stem en zijn spierballen. Maar ik denk dat als ik zie hoe goed het hem doet dat dat voor mij al een hoop scheelt.

Wat wil je als beginner graag van andere partners of naasten weten?
Als beginnend partner vind ik het ontzettend fijn om contact te hebben met andere partners. Verhalen uitwisselen, met mensen praten die snappen en herkennen hoe je je voelt en waar je je zorgen om maakt. En ik vind het heel prettig om van (parters van) veteranen te horen en te zien wat voor invloed de transitie heeft. En tot nu toe heeft me dat wel gerustgesteld.
Wat ik van anderen heel veel hoor, en wat ik graag wil doorgeven is: blijf praten!! Blijf altijd praten met elkaar, vertel wat je moeilijk vind en wat er in je omgaat. Dat geeft de grootste kans op succes.

Lyan, december 2009

Reactie toevoegen

(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.
(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.
(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.